Δημόσια συγγνώμη - Στιγμές έμπνευσης

Αγαπητή φίλη που σήμερα το μεσημέρι σου μίλησα άσχημα και σου έκλεισα το τηλέφωνο στη μούρη, θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη.
Δεν ήθελα να σου μιλήσω απότομα , γενικά είμαι γλυκομίλητος άνθρωπος. Αλλά φταις κι εσύ λίγο.

Δύο φορές σου είπα ευγενικά ότι δεν ενδιαφέρομαι για τις προσφορές σου και αντί να μου πεις "καλώς,ευχαριστώ και συγγνώμη για την ενόχληση" πήγαινες να μου τη βγεις πλαγίως.



Αυτό προφανώς σημαίνει ότι είσαι πολύ καλή στη δουλειά σου και θα έπειθες τον οποιονδήποτε να σε ακούσει τουλάχιστον, όχι όμως εμένα, όταν λέω όχι, εννοώ όχι και δε θέλω να κάνεις ότι συμφωνείς αλλά να μου λες πάλι τα δικά σου. Εκτός αυτού είσαι η εκατοστή που μου τηλεφωνεί για να αλλάξω εταιρία σταθερής τηλεφωνίας. Απορώ αν πιάνει καν αυτή η μέθοδος στις μέρες μας! Αν σκέφτομαι ν'αλλάξω εταιρία θα ψάξω και θα βρω ποια με συμφέρει μόνη μου. Τι επειδή μου λες εσύ ότι η δικιά σας είναι η πιο φτηνή τσουπ αμέσως σε πιστεύω;
Βέβαια,θα μου πεις εδώ πιστέψαμε τον Παπανδρέου που έλεγε ότι "Λεφτά υπάρχουν".

Υ.Γ. Αν διαβάζεις αυτό το σημείωμα σε παρακαλώ να μην με ξαναπάρεις τηλέφωνο. Όχι επειδή σου ζήτησα συγγνώμη, να πάρεις θάρρος, εντάξει;